Adwokatura

W myśl obecnie obowiązującej ustawy z 26.05.1982 r. Prawo o adwokaturze, adwokatura powołana jest do udzielania pomocy prawnej, współdziałania w ochronie praw i wolności obywatelskich oraz w kształtowaniu i stosowaniu prawa, a stanowi ją ogół adwokatów i aplikantów adwokackich.

Zgodnie z art. 1 Dekretu z 24.12.1918 r. w przedmiocie statutu tymczasowego Palestry Państwa Polskiego adwokaci i aplikanci adwokaccy stanowili „Palestrę”. Nazwa ta pozostała do dzisiaj jako nazwa zwyczajowa (tradycyjna) i nadal jest powszechnie używana. W ten sposób zostało także nazwane Pismo Adwokatury Polskiej.

Adwokatura zorganizowana jest na zasadach samorządu zawodowego i dysponuje własnymi wewnętrznymi regulacji prawnymi, z których najistotniejszy jest Zbiór Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu (Kodeks Etyki Adwokackiej).

Odrębnym zawodem prawniczym, mającym jednak znacznie krótszą historię i tradycję jest zawód radcy prawnego uregulowany w ustawie z dnia 06.07.1982 r. o radcach prawnych. Po zmianach przepisów, status radców prawnych i adwokatów jest bardzo zbliżony, jednakże adwokaci, w odróżnieniu od radców prawnych, nie mogą być zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. Obecnie trwają dyskusje nad połączeniem obydwu samorządów prawniczych.